ความประทับใจ

➨ ประวัติโรงเรียนวัดประชานิมิตร

       โรงเรียนวัดประชานิมิตร อำเภอบัวใหญ่ เป็นโรงเรียนที่จัดตั้งขึ้นครั้งแรกเมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2499 โดยใช้ชื่อว่า "โรงเรียนวัดประชานิมิตร" สังกัดกรมวิสามัญ  เปิดสอนในระดับประถมศึกษา (ป.1-ป.7) โดยใช้สถานที่โรงเรียนเทศบาล 2(สหกรณ์สมทบ)       กรมได้แต่งตั้งให้ นายอุดร วรรณพงษ์ เป็นครูใหญ่ ต่อมาเมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม 2500   ได้ย้ายจากสถานที่เดิมมาตั้งที่บริเวณสุสานบัวใหญ่ ถนนนิเวศรัตน์และด้วยการสนับสนุน  ของท่านพระครูปัญญาภินันท์ อดีตเจ้าอาวาสวัดประชานิมิตรและเจ้าคณะอำเภอบัวใหญ่ ในขณะนั้นได้จัดหาสถานที่แห่งใหม่ตลอดจนให้การสนับสนุนด้านงบประมาณ และได้ย้ายมาเปิดทำการสอน ณ สถานที่ปัจจุบันนี้ เมื่อวันที่ 7 เมษายน 2506 และต่อมาเมื่อปี พ.ศ. 2519 กรมสามัญศึกษาได้อนุมัติให้โรงเรียนเปิดทำการสอนระดับมัธยมศึกษา(สายสามัญ)  และกรมสามัญศึกษาได้แต่งตั้งให้ นางสาวสุมาลี แจบเกาะ มาดำรงตำแหน่งครูใหญ่ เมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม 2520 ปัจจุบันเปิดสอนในระดับมัธยมศึกษาตอนต้น – มัธยมศึกษาตอนปลาย มีครู ชาย – หญิง จำนวน 29 คน พนักงานจ้างทั่วไป รวมถึงนักการภารโรงอีกจำนวน 12 คน  โดยมีนายสุเทพ  กันสิงห์ ดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการสถานศึกษาโรงเรียน คนปัจจุบัน

➨ ความประทับใจที่มีต่อโรงเรียนวัดประชานิมิตร 

ดิฉันนางสาวธัญรดา บุญสืบและดิฉัน นางสาวพรจรินทร์ อินธิราช ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/1 ทั้งสองคนศึกษาอยู่ที่โรงเรียนวัดประชานิมิตรแห่งนี้เป็นเวลา 6 ปี ตั้งแต่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ถึง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ความประทับใจไม่มีวันหมด ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้เป็นเวลา 6ปี ที่โรงเรียน "วัดประชานิมิตร" ได้ให้หลายสิ่งหลายๆอย่าง ทั้งความรู้ ประสบการณ์ ที่จะหาได้จากที่อื่นไม่ได้ กว่าจะมาถึง ณ จุดๆนี้ได้ ต้องขอขอบคุณอาจารย์ทุกท่าน ที่คอยให้ทั้งความรู้และความห่วงใยมาตลอดกับนักเรียนทุกๆคน และครูก็คอยเป็นผู้ที่ให้คำปรึกษาในเรื่องต่างๆ ซึ่งสถานที่แห่งความทรงจำ คือ ทุกๆที่ในบริเวณโรงเรียนวัดประชานิมิตร
      นอกจากนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ มิตรภาพจากเพื่อนๆทู้กกก...คน ซึ่งพวกเราได้ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆมาด้วยกัน สุขบ้าง ทุกข์บ้าง (สุขเศร้าเคล้าน้ำตา)แต่เราก็ผ่านมันมาได้ด้วยคำว่า มิตรภาพ
และแล้ววันเวลาก้อได้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว
         จากวันนั้นจนถึงวันนี้ก็เป็นวันที่พวกเราได้แยกย้ายกันเดินตามเส้นทางของแต่ละคน ซึ่งในชีวิตจริงนั้นย่อมเหมือนกับในนิยาย ที่การเดินทางนั้นย่อมไม่โรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่การเดินทางย่อมมีอุปสรรคขวากหนามบ้าง ซึ่งพวกเราทุกคนต่างก้อจะคอยให้กำลังใจซึ่งกันและกันอยู่เสมอๆ ไม่ว่าวันเวลาที่ดีเหล่านั้นจะผ่านไปนานแสนด้วย เลือดน้ำเงิน-เหลืองจะไม่มีวันจางหายไป
 



               👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯👯

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น